
Echtpaar
Jansen-Bruinsma trok veel Nieuw Balingers naar TV in kippehok
Nieuw-Balinge - “De televisie
staat nu niet meer in het kippenhok. Wat was het een gezellige tijd”.
Dat zegt mevrouw W. Jansen-Bruinsma, die vandaag (vrijdag) 55 jaar is
getrouwd met Anne Jansen. Ze hebben in Nieuw-Balinge vooral bekendheid
gekregen door de “exploitatie” van een televisie-bioscoop in het
kippenhok.
De heer en mevrouw Jansen waren bijna
de eersten in het dorp, die een televisietoestel hadden. Toen
vierhonderd kuikens om het leven kwamen doordat de stroom uitviel,
ontstonden er nieuwe mogelijkheden voor de bevolking om in een grotere
ruimte te kijken naar de televisie, die in die tijd nog werd bekeken als
een soort wonder.
“Het was
eigenlijk veel gezelliger dan op het ogenblik, nu iedereen naar zijn
eigen toestel kijkt”, meent zoon Jan, die nog bij zijn ouders thuis is.
Moeder
schonk koffie met koek en voor een kwartje konden de Nieuw-Balingers een
hele avond televisie genieten. “De veldwachter hebben we nog een keer op
het dak gekregen, omdat we een entree hieven, maar ik mocht toch wel een
kwartje hebben voor de koffie en de koek”, meent mevrouw Jansen. En de
kinderen van Nieuw Balinge konden voor een dubbeltje televisie kijken.
Er ontstonden dan ook geen problemen door en de voorstellingen konden
gewoon doorgaan. “Als Dorus er voor was hadden we wel negentig kijkers
in het kippenhok zitten. Niet alleen jongens en meisjes, maar ook
ouderen”, zegt de heer Jansen, die ook met veel genoegen
terugdenkt aan deze periode. Niet alleen de
Nieuw-Balingers kwamen naar huize-Jansen, ook waren er kijkers uit
Noordscheschut.
“De
televisie is niet meer zo mooi als hij geweest is. Vroeger had je
mooiere films”, meent Jansen. Het aantal gasten werd langzaam maar zeker
minder doordat iedereen televisie kreeg. “Toen ik ook nog last met de
knieën begon te krijgen, zijn we er mee opgehouden”, zegt mevrouw
Jansen.
Evenals haar
zoon mag ze graag knutselen en ze laat ons een grote voorraad poppen en
beesten zien die ze zelf heeft gemaakt. Ze zijn al op tentoonstellingen
geweest. Zoon Jan maakt van wasknijpers de leukste dingen. Vader Jansen
kan men altijd in de tuin aantreffen. De 85-jarige veenarbeider maakt
een vitale indruk. Zijn echtgenote is 75 jaar.
EERSTE INWONERS
Over de periode dat hij in het veen
werkte samen met zijn vrouw kan Anne Jansen veel vertellen. Na hun
huwelijk kwamen ze eerst in Noordscheschut te wonen en later aan de
Noorderweg. Veertig jaar geleden kochten ze een landarbeiderswoning die
midden in het heideveld stond, het tegenwoordige Nieuw-Balinge. Het
echtpaar heeft het dorp helemaal zien groeien, omdat ze vrijwel de
eerste inwoners waren. Anne is nu de oudste van Nieuw-Balinge.
De hei om
het huis moest omgespit worden, waardoor er anderhalve hectare
cultuurgrond ontstond. Met de vrouw en de kinderen werd de hei bewerkt.
Jansen zegt “schutekruler” te zijn geweest in Geeserveld. Hij moest
turven op de “krulekoare” naar de schepen rijden. Zeker geen licht
karwei en daarom was het dan ook niet zo verwonderlijk dat hij enige
tijd geleden aan een dubbele breuk geopereerd moest worden.
GEEN UITKERING
Dertienduizend turven per dag
wist hij soms aan boord te brengen. Om drie uur stond hij ‘s nachts al
in het veen. “Ik heb de tijd nog gekend dat je voor een borrel vier cent
betaalde. Die borrel kreeg je wel in de pauzes in het veen”. De heer
Jansen heeft de hele ontwikkeling mee gemaakt van het Geeserveld. De
laatste turf heeft hij ook gegraven. Op een kwaad ogenblik kreeg hij
last van ischias. “Dat was erg beroerd, want je kreeg toen ook geen
uitkering als je ziek was”, herinnert mevrouw Jansen zich, die zich ook
niet onbetuigd heeft gelaten in het veen. Ze hebben elkaar niet in het
veen leren kennen, maar tijdens het schaatsen in Noordscheschut. “Ik heb
in mijn huwelijk gewerkt bij van der Sluis, Jaap Rahder en de DUW”, weet
Jansen verder.
TWEEDE WONINGEN
Achter hun woning zijn 75
tweede woningen verrezen. “Gisteravond hebben we Harm Bisschop en de
commissaris op de televisie gezien. Harm heeft gelijk. Waarom mogen wij
Drenten geen huisje bouwen en die vreemdelingen, die hier maar heel
weinig komen en de huizen vaak heel duur verhuren - f 400 per week -
wel?”, vraagt Jansen zich af. Hij is het er niet mee eens, zijn vrouw en
zijn zoon Jan ook niet. Zes arbeiders woninkjes moesten er voor worden
afgebroken, voor deze tweede woningen. “Het is zonde, ook van het mooie
heideveld dat er door verdwenen is”, meent mevrouw Jansen.
TABAK
In de oorlog heeft de familie tabak
gedraaid van bladeren, die ze kocht van boeren in Zweeloo. “We hadden
een tabakmachine waarmee we de bladeren fijn sneden. Velen konden
daardoor toch roken, zegt Jansen.
Uit het huwelijk werden vijf kinderen geboren. Er zijn tien klein- en
drie achterkleinkinderen.

|