Nieuw Balinge voelt zich nu weer zuiver

(Van onze speciale verslaggever)                                                                              

Nieuw Balinge – “Hun aanwezigheid in ons dorp was beslist niet langer gewenst. We zijn hier stuk voor stuk verdraagzaam, helpen elkaar waar we kunnen, hebben hier nog de Oud-Drentse burenplicht bij rouw en blijdschap, maar echt, de familie Dielemans paste niet in ons dorp. ...............

Ze kwamen uit de stad en mensen die daar wegkomen zijn anders. Toen zij in bikini in de tuin lag zeiden we er niets van. We hebben natuurlijk wel wat vreemd gekeken, maar vooruit, ze moest het zelf weten. We hebben het op prijs gesteld dat mevrouw Dielemans, toen er een ongeval gebeurde, aanbood mee te helpen, zoals ook de andere buren deden. Zelfs kreeg ze van iemand uit het dorp een wit schortje. Kousen had ze niet want ze vond zelf dat haar benen mooi bruin waren.

Toen haar man evenwel als een voddebaal, stijf van het vet en op afgesneden laarzen binnenkwam om zijn deelneming te betuigen, toen trokken we wel even de wenkbrauwen omhoog. Waarom had hij zich niet even opgeknapt, of in ieder geval zijn vuile handen gewassen, waarmee hij in de koekschaal greep? Neen, we werden het zat. Voor alle partijen is het beter dat ze nu naar Groningen zijn gegaan”.

“WE KEKEN WEL VREEMD OP TOEN ‘ZE’ IN BIKINI LAG”

Dat is de mening van de bevolking van Nieuw Balinge, waar april van dit jaar de zich kunstschilder noemend J. Dielemans en zijn (tweede) echtgenote Magda met vier kinderen neergestreken waren in een oude boerderij, eigendom van de heer Bouwmeester. De heer Bouwmeester zelf was er met de verhuur ingetippeld. Hij had een verzoek gekregen van een andere kunstschilder om de boerderij te verhuren aan Dielemans “Nou ja, kunstschilder”, heeft Bouwmeester gedacht. “Er woont er nog zo een in Nieuw Balinge en dat is een rustige man. Waarom zou ik niet?”

In het begin ging het ook goed. Dat werd anders, toen uit de behuizing van het “provo-echtpaar” foto’s onder de Nieuw Balinger jeugd circuleerden die nu niet bepaald voorkomen in een evangelisatie blaadje. Toen al begon de bevolking de ”stekels op te zetten“.

Men stak er een stokje voor. Joop Dielemans verkondigde dat de een of ander die foto’s meegenomen zou hebben. Hij zat er achteraan als een terriër om zijn bezit terug te krijgen, voordat de rijkspolitie er werkelijk serieus naar ging speuren.

Contacten

Enkele Nieuw Balinger jongens hadden contacten met het schildersechtpaar. Men wist dat er vrijdagsavonds feesten werden gehouden waarbij veel bier ver- en gebruikt werd. Niemand ergerde zich er echter mateloos aan. Goed, het was een gezwel dat wel zou “genezen”. Dat gebeurde echter niet. Er kwamen briefjes aan de bomen met de oproep dat “iedereen die wat voor het provotariaat voelde” zich kon melden. Er kwamen enkele jongens uit Nieuw Balinge, die zich wel aangetrokken voelden tot het vette, kleffe stelletje. Al spoedig echter lieten ze het afweten.

“Weet u, wij hebben hier een voetbalclub en een ijsvereniging. We schaatsen op zondag, maar hebben afgesproken geen wedstrijden te houden. We leven met en voor elkaar. Typisch Nieuw Balings? Neen, beslist niet, maar we zijn hier een gemeenschap en leven met elkaar en voor elkaar”.

Toen er geruchten gingen, dat nog zo’n figuur in Nieuw Balinge zou komen wonen, bezon de bevolking zich over de wijze waarop men de gevestigde “uitwas” kon verwijderen. Last, nee, last hadden ze nog niet veroorzaakt. Dat kwam pas op zaterdag 10 september, toen een heuse politiemacht een inval deed, omdat meneer D. zijn vingers had gebrand aan de Lichtweek-tank. De maat was bij huurbaas Bouwmeester vol, toen hij in zijn hooi een aantal ongewassen, stinkende jongelui aantrof.

Voer bedorven

“Je kan veel verdragen, maar je moet een veehouder niet zijn voer bederven. Natuurlijk werd Bouwmeester kwaad. Hij heeft de onfrisse jongens, die zonder zijn toestemming in het hooi lagen, eruit gesleept”, zegt men er nu van in Nieuw Balinge. Toch kwamen ze nog eens terug en weer was het Bouwmeester die ze wegstuurde. Geweldloos. Er is niet gedreigd, niet geslagen en niet gescholden. Er is alleen gezegd: “Wegwezen, want anders verlies ik mijn geduld. Ik wil jullie hier niet hebben”. En aan dat niet mis te verstane bevel gaven ze maar wat graag gevolg.

Dinsdagmiddag verscheen bij het huis ene meneer de Ruiter. Hij kwam uit Amsterdam. De boedel en de kinderen van Magda werden ingeladen. Magda vertrok, zij ging naar Groningen, waar - zo zegt men - het stafkwartier gevestigd is van het Noordelijk provo-tariaat.

Voor ze evenwel voorgoed afscheid nam van Nieuw Balinge ging ze nog even met meneer de Ruiter aan de kant van de weg liggen.  Ze “deden wat” en aten een appel ...

Op de wasmachine na is het huis leeg. Pogingen om in Drenthe een depot te stichten van de Groningse provogroep zijn mislukt. In Hoogeveen staat nog steeds een bromfiets te wachten op Dielemans. Het is zijn eigendom, maar hij heeft het voertuig nog niet betaald. Er staat ook nog een oude Mercedes. Of die betaald is, is niet bekend, Het politiebureau in Hoogeveen heeft intussen weer schone, gestoomde dekens. De hele boedel moest gereinigd worden want een van de in Nieuw Balinge gearresteerde jongelui zat stijf onder de luizen. Dat werd in Assen ontdekt toen ze ingesloten werden in het Huis van Bewaring.

Zuiver

Nieuw Balinge evenwel is weer zuiver. Toch is er van een volksgericht geen sprake geweest. Er is geen mes getrokken, er is niet gedreigd, er is niet geslagen. Men heeft de Dielemansen alleen duidelijk gemaakt, dat de Nieuw-Balingers niet met hen wilden leven.

“Het vrouwtje zelf? Die was niet zo kwaad. Ze zat in de groep en moest mee. Maar dat andere “zootje”, dat lusten we niet. We zijn blij dat ze weg zijn. En we weten wel zeker, terugkomen doen ze niet”. En als ze het toch doen? “Kun je lachen”, zeggen ze in Nieuw Balinge. En dat klinkt veel belovend.

Voor het lege huis staan hennepplanten. J. D. verbouwde die. “Dat je hennep ook kan roken, neen, dat had hij nog nooit van gehoord”, zei hij tegen opperwachtmeester Stoel. “Hennep, daar wordt toch touw van gemaakt?”

Ze wilden Nieuw Balinge wakker maken, verklaarde Magda aan verslaggevers van het Vrije Volk. Nu het is bewezen. Nieuw Balinge was wakker, al ver voordat de wekker afliep, als u begrijpt wat wij bedoelen.